Paranoya kelimesinin kökenini antik Yunan’a dayanmaktadır. Paranoya kelimesi, “para” (ötesinde olmak) ve “nous” (düşünce)’dan oluşmaktadır. Kelimenin anlamsal kökenine bakıldığında paranoyayı, düşüncenin olağan alanının ötesinde olmak olarak açıklanabilir. Klinik bakış açısı ile kelimenin anlamına bakıldığında düşüncenin hastalanması ya da delilik olarak tarif edilmektedir. Kelimenin geçmiş kökenlerine bakıldığında paranoya daha çok hastalıklı, patolojik bir durum olarak görülmesine rağmen günümüzde klinik ve teorik alanda kelimenin kullanımında değişiklikler olmuştur. Kelimenin arkaik anlamı, yıllar boyunca birçok değişikliğe uğramıştır. Özellikle psikodinamik teorinin katkıları birçok yazarın paranoyayı oluşturan diğer dinamiklerin merak edilip araştırılmasına olanak sağlamıştır.

Uykusuzluğun, özellikle kadınlarda ortaya çıktığı en baskın nokta ise gebelik sonrasıdır. Hemen hemen her yeni doğan bebek, rahimden çıktıktan sonra, dış dünyaya ayak uydurmakta zorlandığı için geceleri sık aralıklarla uyanır. Uyandığı zaman ise ağlar ve annesinin yanına gelmesini ister. Annesi, gebelikten itibaren tanıdığı biri olduğu için, bilmediği o dış ortamdaki anne kokusu, sesi ve dokunuşu bebeği sakinleştirip tekrar uyutur.